[Рецензија: Монодрамата на Црвенковски и ќутењето на Лупевска]

Текстов има намера да биде уредник на медиумот за кој се пишува. Си зел за право да посочи 10 прашања кои новинарката Снежана Лупевска требало да му ги постави на гостинот Бранко Црвенковски. И како во вицот како мали Ѓокица замислува, така и прашањата како да се диктирани од штабот на ВМРО-ДПМНЕ.

Линк до оригиналниот напис: Монодрамата на Црвенковски и ќутењето на Лупевска

Датум и време на објавување: 04. 05. 2015, 22:27

Датум на рецензирање: 06.05.2015

Рецензент: Владо Ѓорчев

НЕРЕАЛНИ ПРАШАЊА

Веднаш за текстот се поставува прашањето зошто Лупевска да мора да ги постави тие прашања. Секој медиум си има уредувачка политика и постапува по неа. Какви, пак, прашања ќе добие гостинот е работа на таа политика.

Дел од прашањата што според медиумот требале да бидат поставени се небитни за актуелниов момент. Кога новинар поставува прашање на соговорник, мора да внимава на актуелноста, тие треба да бидат во сооднос со времето и со настаните од поблиското минато. Не дека не може да се постави и прашање кое е поврзано со некои последици што произлегле од минатото, но тие не можат да бидат повеќе од актуелните прашања, како што се инсистира во текстот.

Едно од прашањата кои, според медиумот, требало да биде поставено е:

„Зошто повторно го штитите Верушевски и велите дека анонимни извори ви ги обезбедиле материјалите од прислушкувањето во 2001-ва година, кога постојат десетици изјави и сведоци вклучително и на луѓе од СДСМ кои тврдат дека Верушевски ви ги обезбедил тие материјали?“

Тоа што Верушевски му ги дал прислушуваните разговори во 2001 година (за што никаде нема доказ) не значи дека тој ги снимал. Можеби ги нашол и ги предал. Зошто би било ова прашање поактуелно, од тоа да се праша дали Црвенковски знае кој денеска на Заев му ги дал снимките.

Следното прашање кое наводно треба да се постави е:

„Со што Верушевски го заслужи директорското место во ДБК таа 2002-ра година?“

Зошто ова прашање би било актуелно по 13 години? Што тоа би сменило или каков придонес во дебата би дало? Затоа е крајно непотребно.

И понатаму текстот нуди прашања кои биле актуелни пред 15-20 години. На многу од нив Црвенковски и има дадено одговор. Зошто тие би се поставувале во оваа актуелна политичка состојба? Можеби на некое друго интервју, во кое ќе се разговара за историски пропусти и може да се постават, ама во интервју кое се прави со човек кој еднаш во годината излегува во јавноста и да се троши времето на небитни во моментов прашања е илузорно да се бара.

Текстов е и малку чуден. Зошто кога овој медиум има интервју со премиерот или кога зема изјава од него не го праша, на пример, следново:

1.Што мислите за снимките во кои се слуша како бирате плац на Водно?
2.Имате ли коментар на озборувањата од вашите министри директно насочени кон Вас и кон Владата со која што управувате?
3. Дали навистина сте местеле судии?
4. Каква опрема сте набавиле од Израел?
5. Зошто два дена се молчеше за убиството на Мартин Нешковски?

Да, и ова се легитимни прашања кои медиумот можел да ги постави. Но, не ги поставил кога имал можност и има целосно право на тоа. Така тие мислат дека е исправно и е според уредувачката политика. Без притоа тука да навлегуваме во новинарските принципи според кои медиумите треба да бидат коректор на власта и да поставуваат прашања кои се од интерес на јавноста.