[Рецензија: ФОТО: Циц на Могрен „учи“ демократија]

Овој напис нема ништо од новинарски текст. Тој е политички пристрасен и има цел само да го нападне градоначалникот на Куманово кој доаѓа од редовите на опозицијата. Авторот, наместо факти и докази, на читателот му приложил текст полн со нереални и неиздржани напади. Од обична фотографија, во овој случај е направен еден пропагандистички текст кој нема врска со новинарство.

Линкуван наслов на анализираниот напис: ФОТО: Циц на Могрен „учи“ демократија

Датум и време на објавување: 15.08.2015

Датум на рецензирање: 19.08.2015

Рецензент: Ана Анастасовска

„Градоначалникот на Куманово, Зоран Дамјановски-Циц, летово ужива во Будва, на една од најпрестижните плажи на Јужниот Јадран, Могрен, во близина на Стариот Град. Будва годинава важи за една од најскапите туристички места во регионов.“

На почетокот од текстот новинарот гради теза дека кумановскиот градоначалник се луксузира така што годишниот одмор го поминал на една од најскапите плажи во Будва. Во ред, нека е така. Но, понатаму очекуваме докази и факти за ваквата теза. Кои се фактите со кои авторот го поткрепува ваквото свое тврдење?

„Фотографиите до кои ексклузивно дојде редакцијата на „Нетпрес“, се сликани денеска, токму на оваа плажа. Од нив може да се забележи како Циц ужива во едно кафуле на плажа и пие виски, додека другите што се во негово друштво, се поскромни, и пијат пиво, пишува порталот.“

Прво, не е наведен изворот на фотографиите, како е дојдено до нив. Дали им ги испратил некој читател или, пак, новинарот самиот бил сведок на ваквата слика? Наместо тоа, акцентот е ставен на пијалаците на градоначалникот и на неговите пријатели. Циц пиел виски, а другите биле поскромни и пиеле пиво? И каква врска има сега тоа со скромноста или луксузирањето? Можеби на другите им се пиело ладно пиво, а не виски. Понатаму, не се наведени цените и имињата на пијалоците за читателот да види какво виски и пиво се пиеле и колку тие чинат. Обидот да се нападне градоначалникот со ваква смешна теза, е неуспешен.

„Додека опозициските функционери, од една страна постојано ја замајуваат јавноста за наводната диктатура на оваа власт, и декларативно се заложуваат за некоја револуција со која ќе се ослободел македонскиот граѓанин, всушност, тоа што реално го мислат и го прават покажува една сосема друга слика.“

Во овој дел од написот повторно може да се види пропагандата во овој текст, односно се напаѓа опозицијата дека едно зборувала, а друго правела. Она што останува нејасно и што повторно не се нуди како одговор е: каква врска има борбата против власта и нејзината „наводна дикатура“ со седењето во кафуле и со пиењето виски или пиво?

„За илустрација, годинава во Будва, освен високите цени за паркинг, кој што се наплатува по две евра за еден час, изнајмувањето на лежалки на плажите достигнува и до 25 евра, а цените на пијалоците во рестораните се високи како никогаш до сега.“

На крајот од текстот, авторот ни нуди една илустрација со некакви цени, за кои нема официјална потврда. Дали можеби самиот автор бил во ова монденско место, па ги знае цените, останува нејасно.

Овој текст е класичен пример за тоа како да се напише нешто колку да се рече дека се напишало. Тезите се неиздржани и смешни. Овој напис повеќе наликува на приказна за мали деца, отколку на новинарски производ. И, на крајот на краиштата, од каде читателот може да биде сигурен дека станува збор за плажата која е наведена во текстот? Или, пак, треба да му верува на зборот на новинарот, односно на жими мајка.