[Рецензија: Не преговарам со српски „Kурир“, што не значи дека нема и во иднина]

Првиот член на Кодексот на новинарите го утврдува врвниот принцип во новинарството, ако воопшто може да се рангираат сите препораки од него, бидејќи сите на свој начин се – врвни.

Сепак, тој член 1 вели:

Новинарот има право на слободен пристап до сите извори на информирање што се од јавен интерес.
Новинарот треба да објавува точни, проверени информации и нема да прикрива суштински податоци и да фалсификува документи.
Доколку информацијата не може да се потврди или станува збор за претпоставка, односно шпекулација, тоа треба да се каже и да се објави.
Точноста на информацијата треба да се провери колку што е тоа можно.

Значи, вистината и фактите – пред сè. Но, не е исклучиво забрането новинарите да не се занимаваат со претпоставки и со шпекулации. Дозволено е, но принципот вели дека доколку нешто е претпоставка или шпекулација, како таква треба и да се објави.

Најпроблематично е кога претпоставките и шпекулациите се „облекуваат“ како факти, бидејќи тоа е невозможно. Не постои костум кој ќе ги скрие или ќе ги прикаже поинаку.

Линк до оригиналниот напис: Не преговарам со српски „Kурир“, што не значи дека нема и во иднина

Датум и време на објавување: 17.10.2016, 22:44

Датум на рецензирање: 19.09.2016

Рецензент: Зоран Бојаровски

ШПЕКУЛАЦИИ „ОБЛЕЧЕНИ“ КАКО ФАКТИ

Таков е случајот и со текстот што го рецензираме. Има разлика кога ќе го споредите насловот, кој е извлечен од изјвата на еден од сопствениците на „Слободен печат“, со изјавата цитирана во телото на веста. Еве ја изјавата:

„Партнер е секогаш добредојден, но не во моментот, сега немаме таква потреба, што не значи дека во иднина нема да преговараме со некого, вклучително и со „Kурир“ можеби – додава Kошевалиски“.

Се забележува нeцелосна, па дури и неточна интерпретација на изјавата на сопственикот на „Слободен печат“ во насловот, бидејки тој вели дека не само што не преговараат, туку и немаат потреба да преговараат „со некого“. Дефинитивно – има разлика!

Има разлика и во интерпретацијата на изјавата на портпаролката на компанијата, за која, наводно, се тврди дека е во преговори со нашиот најтиражен дневен весник. Во медиумската содржина што ја рецензираме има категоричен исказ:

„Kако што објави вчера „Дневник“ според извори во македонскиот медиумски бизнис, сопствениците на „Слободен печат“ се во преговори да го продадат на ’Адрија медија груп’.“

Од изјавата на претставничката на компанијата „Адрија медија груп“, пак, не може да се изведе таков факт. Еве што се вели во таа изјава:

„Сè што можам да ви кажам во овој момент е дека кога ќе имаме намера да влеземе на македонскиот медиумски пазар, благовремено ќе ве известиме – ни рече пред два дена Николиќ“.

Значи, читаме една недоследна, манипулирачка, интерпретација на изјавата на портпаролката на српската компанија.

И тоа не е сè. Сосема без никаква поврзаност текстот ни обелоденува дека сопругата на цитираниот сопственик на „Слободен печат“ е вработена во кабинетот на лидерот на опозициската партија. Тоа е сосема небитно за оваа информација, но, очигледно, служи како линк за да се „наслика“ политичкиот и бизнис-бекграунд на наводниот купувач на „Слободен печат“, за да се стави наводната операција купувам – продавам во актуелен политички контекст. Тоа е апсолутно небитно и непотребно, уште повеќе зашто од овој текст ние, читателите, не добивме аргументирана потврда дека ова за што се пишува е реална зделка.