[Рецензија на новинарски текст: „Фото: Ова е крадецот кој го украде кофчежето со моштите од Св. Параскева“]

Колку далеку е предалеку кога станува збор за соработката помеѓу полицијата и медиумите? Своевремено еден министер за внатрешни работи рече дека „политичарите и новинарите се во административен брак“, алудирајќи токму на соработката што ја поминува црвената линија меѓу новинарите и полицијата. Какви последици произлегуваат од еден таков неприроден брак, сведочи текстот што го рецензираме.

Медиумска содржина од само две реченици прекршила дури три члена од Кодексот на новинарите и ја искорумпирала улогата на новинарите, утврдена, меѓу другото, и во преамбулата на кодексот за професионално постапување на новинарите.

Линк до оригиналниот напис: Фото: Ова е крадецот кој го украде кофчежето со моштите од „Св. Параскева“

Датум и време на објавување: 12.12.2014, 14:39

Датум на рецензирање: 15.12.2014

Рецензент: Зоран Бојаровски

Фотографијата и насловот на оваа медиумска содржина ги упропастила сите професионални стандарди доколку воопшто авторите на оваа информација имале намера да ги испочитуваат.

Објавувањето на фотографијата од темел го сруши вториот став од членот 8 на Кодексот на новинарите,  кој нагласува:

Начинот на информирање во случаи на несреќи, елементарни непогоди, војни, семејни трагедии, болести, судски постапки мора да биде ослободен од сензационализми.

Во судските постапки треба да се почитува принципот на пресумпција на невиност, да се известува за сите инволвирани страни во спорот и да не се сугерира пресуда

Маската на фотографијата, која  треба да го прикрие идентитетот, е смешна и навредувачка за личноста што е изложена на јавност на ваков брутален начин, како и за чувството за правда и за правдина на разумниот дел од јавноста.

Насловот е обвинување, пресуда и стигматизација. Три во едно. Медиумот презел улога на полицаец, судија и на егзекутор.

Тие што стојат зад објавувањето на оваа информација извршиле упад и во приватноста и во човековите права на оваа личност.

Зашто членот 7 од Кодексот е сосема јасен:

Новинарот ќе ја почитува приватноста на личноста, освен кога тоа е во спротивност со јавниот интерес.

Новинарот е должен да ги почитува личната болка и жалост.

Уште попрецизен е членот 10, кој поради својата универзалност е општо правило за сите новинари, без ралика дали тие го прифаќаат овој кодекс или некој друг:

Новинарот нема свесно да создава ниту преработува информации што ги загрозуваат човековите права или слободи, нема да говори со јазикот на омразата и нема да поттикнува на насилство и дискриминација по која било основа (национална, верска, расна, полова, социјална, јазична, сексуална ориентација, политичка…).

Тука можеме да кажеме сосема аргументирано дека не е само медиумот тој што ги крши човековите и другите права што произлегуваат од владеењето на правото. Одговорност за оваа постапка има и институцијата што им ја испорачала оваа фотографијан на „новинарите“ на овој медиум. Единствено полицијата има пристап до ќелиите каде што се приведуваат осомничените.

Со прифаќањето на фотографијата и со нејзиното објавување, авторите на оваа медиумска содржина и уредниците на медиумот, го испоганиле и делот од преамбулата на Кодексот кој истакнува дека:

Следејќи ја својата улога во градењето на демократијата и на цивилното општество, новинарите ќе ги бранат човековите права, достоинството и слободата, ќе го почитуваат плурализмот на идеите и ставовите, ќе придонесуваат за јакнење на правната држава и во контролата на власта и на другите субјекти од јавниот живот.