Зошто медиумите известуваат сосема различно за тоа дали треба или не треба да се верифицираат мандатите на опозициските пратеници, кој суд е надлежен да одлучува за ова и тоа во зависност од нивната политичка ориентација без притоа да се погледне што велат законите и кои се надлежностите на судовите?

Медиумите имаат задача да ги откриваат прекршувањата на правото кои се прават од позиција на власт и да ги експонираат пред јавноста прекршителите со цел надминување на ситуацијата на неказнивост.

Сензационализмот, непрофесионалноста, игноранцијата, непрепознавањето и непочитувањето разлики, како и негативното стереотипизирање стануваат карактеристика на медимските известувања за евровизиските изведувачи кои ги доведуваат под прашање традиционалните родови норми и категории.

[Говорот на омраза во написот „Сечење на чировите“ на Миленко Неделковски]

И повторно истоветна ситуација на говор на омраза во текстот “Сечење на чировите“. Во случајот со нагласена компонента на повикување на насилство и отворена закана со насилство. Уште позначајно е дека авторот е очигледно свесен дека неговиот напис претставува говор на омраза, меѓутоа тој свесно избира таков начин на изразување. Вообичаено ваквите елементи во една правна постапка се искористуваат

Што НЕ пишува во извештајот на ОБСЕ/ОДИХР: 1.) Не пишува дека станува збор за слободни и фер избори; 2.) Не пишува за идното постапување на политичките субјекти; 3.) Нема критика упатена кон СДСМ во врска со решението за бојкотирање на изборните резултати.

Вистинскиот дипломатски уредник, како и секој добар дипломат мора постојано и постојано да се движи на релацијата од една до друга крајност, а постојано фрлајќи око на – развојноста.

Популистичките мерки на властите во една држава воoбичаено предизикуваат голем интерес кај медиумите посебно ако е во време на изборна кампања.

Задача на критичкото и аналитичко новинарство е со своите прашања и анализи да ги стимулира политичките партии кон што е можно поголема  отвореност за влијание на граѓаните и понуда на политики и решенија кои претставуваат одговор на поставените барања и јасно манифестираните интереси на граѓаните.

Нашите медиуми најголемите забелешки ги насочуваа кон поединците-донатори и сомневањето дали тие навистина донирале сопствени средства или се само покритие за легализирање на „црни пари“ кои преку разни проекти се собирани токму за вакви потреби.