[Рецензија: Започна сценариото на Заев за виткање на кичмата на државата]

Рецензираме текст на непотпишан автор, кој по својот габарит од девет новинарски страници или 11.962 карактери, повеќе личи на брошура, на пропаганден памфлет, со многу тенденциозни фотографии сечени, лепени и монтирани, а најмногу на специјална војна против опозицијата, граѓанскиот сектор, угледни интелектуалци и јавни работници, новинари, универзитетски професори… Со еден збор, против сите што се на спротивната страна од власта.

Како и во секоја војна, употребени се валкани алатки и оружја – невистина, навреди, дисквалификација, измислици, пропаганда… Нема факти, нема аргументација за кажаното, нема извори, освен повикување на „мојот брат“ – исто така лажго, на друг медиум од истото крило.

Линк до оригиналниот напис: Започна сценариото на Заев за виткање на кичмата на државата

Датум и време на објавување: 25.04.2016  12:02

Датум на рецензирање: 27.04.2016

Рецензент: Александар Писарев

ЗАПЛАШУВАЊЕ НА НАРОДОТ

Текстот добива „тежина“ со самиот наслов, кој шири паника и истовремено со прстот покажува кој е виновен за тоа: „Започна сценариото на Заев за виткање на кичмата на државата“, и ја констатира „штетата“ која тој, како лидер на опозицијата, „ја причинил на државата“. Факти со кои оваа теза би се докажала не може да се препознаат во пламењата на омразата и во навредите кои следуваат.

„Платени дежурни протестанти, насилство врз институциите и државата, во толпата хулигани платеници од други држави, многу пари од СОРОС и соросовите клонски организации, протести на УЧК, и барања за рекомпонирање на државата… и желба по секоја цена за продлабочување на кризата наместо разговори и дијалог е на кратко описот со кој се сака да се свитка кичмата на државата.“

ЕЛЕМЕНТИ ЗА ТУЖБА
Текстот содржи бројни елементи за тужба, која, во правна држава, би се процесуирала, а авторот би одговарал за навреда и за нанесена душевна болка на илјадници луѓе. Бидејќи без докази, без повикување на факти, по име и презиме ги навредува и ги жигосува плејада интелектуалци, научни и културни работници, универзитетски професори, пратеници, новинари, граѓански активисти, само затоа што се на спротивната страна од власта и учествуват во протести против неа, што, инаку, е нивно со устав загарантирано право.

„Профилот на луѓе кои протестираат се платеници на СОРОС, странски елементи и платеници, навивачки хулигани, криминалци, и луѓе вработени во општините на СДСМ под закана за бркање носени на протести На протестите на СДСМ може да се забележат истите ликови и фронтмени на сите минати протести од оваа партија. Истите илјада луѓе кои вршат терор врз целиот град Скопје претходните две години. Во хулиганството и низата напади учествуваше и: …“

СВЕТСКИ ЗАГОВОР И КЕЛНЕРСКИ ЕСАП

Во недостиг од факти и од цврсти извори кои би ја поткрепиле тезата, најлесно е да се повикува на конспирација. Вообичаено во ваквите конструкции се зборува за странски служби, чие име никако да се спомне и нивни домашни „платеници, кои се продаваат за 50 евра“. Ова тврдење е поткрепено со „извор“. Авторот се повикува на некаков текст – анализа на Драган Павловиќ-Латас, но не дава линк, како што е ред, не дава наслов или датум кога и каде е тоа објавено, само го цитира и ја пренесува неговата „келнерска математика“, колку пари потрошил Сорос и колку е тоа преведено во сендвичи.

„Сега јавна тајна е дека за дневница од 50 евра па нагоре се платени истите луѓе да протестираат. Дека се во игра сериозна сума на пари со која се плаќаат протестантите на СДСМ пишува и главниот и одговорен уредник на Сител Драган Павловиќ Латас, кој прави паралела… Тие што вас ве водат, од Сорос и Канвас, примаат по десет илјади евра за секој протест. Да, десет илјадарчиња по протест. Тоа се отприлика дваесет илјади сендвичи секој ден. А вие ни хартијата од тие сендвичи ја немате за себе.“

ПОЛИЦИСКИ ТЕФТЕР И ГОЛЕМОТО УВО
Не е потребна голема мудрост да се открие дека „соработник“ на „брошурата“ била и полицијата. Авторот на текстот открива детали од најновото прислушување на разговорите во седиштето на опозицијата и дошол до податокот дека протестите се организирани во соработка со странците од соседна Србија.

„Во целата логистика, клучни биле тројца луѓе: Иван Бендер, Милјан Шчекиќ и уште еден познат естраден менаџер. Во близина на централата на СДСМ на улица „Павел Шатев“, периодично се слушале разговори на висок тон од партиското седиште. Тие разговори неколкупати завршувале и со силни кавги и со викотници во кои на српски јазик се посочувало на „неспособност“…“

СЛИКИ ОД ПОЛИЦИСКИ ОБЈЕКТИВ
Бројни фотографии во текстот отворат сомнеж дека се преземени од полициските архиви и на нив, што е спротивно на сите меѓународни и домашни новинарски кодекси, е тенденциозно интервенирано, што може да се протоллкува како повик на мобилизација против ликовите кои се обележани и етикитирани на фотографиите како „платеници на СОРОС, странски елементи и платеници, навивачки хулигани, криминалци“.

На крајот, како шлаг на тортата, следи спин во полза на актуелната власт и на лидерот на ВМРО-ДПМНЕ, Никола Груевски. Односно, според текстот, „39.5  проценти на граѓаните единствено имат најмногу доверба во Никола Груевски, а ако изборите би биле на 5 јуни, за ВМРО-ДПМНЕ би гласале 39,2 проценти на  граѓаните“.

Целово писание не може да се оценува според новинарските стандарди, па затоа е илузорно да се набројуваат одредбите на домашните и на меѓународни кодекси, кои генерално укажуват како треба да се известува за политичките процеси, а особено пред избори.