Начинот на известување за сексуалните работници е предизвик за одговорното новинарство. Освен стандардната ограда што новинарот треба да ја изѕида меѓу своите лични евентуални предрасуди и известувањето, тој, исто така, како прв чекор кон професионализмот, треба и да го сообрази речникот. Како помош при работата на новинарите, Коалицијата за заштита и промоција на сексуалните и здравствените права на маргинализираните заедници изработи речник на термини поврзани со сексуална работа и ЛГБТ заедницата уште во 2008 година.

Во него стои дека

„Сексуални работници се жени мажи и трансродови лица кои добиваат пари или други материјални добра во замена за сексуална услуга, тоа го прават редовно или повремено и кои можат, но и не мораат таквите активности да ги дефинираат како единствен извор на егзистенција.“

Ако се разгледува речникот, тогаш терминот, искористен во насловот на текстот што го рецензираме, остава сомнеж дека е политички некоректен.

Линк до оригиналниот напис: Проститутките бараат легализација

Датум и време на објавување: 17.12.2013, 16:47

Датум на рецензирање: 24.12.2013

Рецензент: Мирослава Бурнс

Вистинитост: Во текстот се известува од настан што е одржан, односно од марш во кој навистина учесниците се сексуални работници, како и поддржувачи на каузата за човековите права. Меѓутоа, од изјавите на претставниците на невладините организации, кои главно беа посредници во артикулирањето на мотивите и причините за маршот, може да се забележи дека не се споменува легализација на сексуалната работа. Пораката на организаторот е јасна – стоп за насилството врз сексуалните работници. Тоа ни од далеку не значи легализација на сексуалната работа.

„Невладините велат дека сексуалните работници непрестано се изложени на насилство од работодавците, макроата и клиентите.“

Од овој цитат во текстот е евидентно дека авторот е свесен за тоа кои се појдовните позиции на невладините организации, со кои пристапија тие кон маршот, па енигматично е зошто е извлечен таков наслов.

Извори на информации: Во телевизискиот прилог се забележуваат изјави од претставници од две невладини организации кои се официјални. Изјавите се репрезентативен став на организациите. Понатаму, авторот ги парафразира образложенијата на сексуалните работници за нивното одбивање да коментираат, но ги пренесува основните нивни забелешки. Не е наведен извор врз основа на кој авторот тврди дека „сексуалните работнички порачале дека не се илегалци“. Понатаму, од двете изјави од официјални извори се доаѓа до заклучокот дека тие апелираат институциите да се заложат за безбедноста, достоинството и човековите права, заштитата од тортура и дискриминација на сексуалните работници и воопшто не споменуваат легализација на сексуалната работа.

Содржајност:  Во текстот и прилогот изостанува основната информација дека е одржан марш на црвените чадори, како и за интернационалната димензија на овој настан.  Севкупната конципираност на текстот, околу основната и непоткрепена теза дека сексуалните работници побарале легализација, е непринципиелна. Во однос на содржината на напишаното, евидентно е дека во текстот сексуалните работници се систематизирани единствено во женски род, што не соодветствува со реалноста, каде за овој избор се одлучуваат и мажи.

Оригиналност/Плагијат: Станува збор за телевизиски прилог проследен со текстуална верзија од која се изоставени изјавите и кој е изворно создаден во редакцијата.

Квалитет на насловот: Во насловот се забележува доза на сензационализам и политички некоректен јазик, а од аспект на неговата намена тој дезинформира наместо да информира, поради тоа што изјавите во новинарскиот текст не соодветствуваат на него.

Фотографија: Станува збор за фотографија од маршот за кој се известува. Следејќи го критериумот на неманипулативност, таа е коректна. Забележлива е тенденција во видеото да се прикријат ликовите на дел од учесниците во маршот што е непотребно, бидејќи тие јавно и со согласност земаат учество во настанот, односно во маршот, не се осомничени и не се малолетници.

Заклучок: Станува збор за текст во кој основната цел и на маршот (а, тоа е да се прати порака за запирање на насилството кон сексуалните работници) е погрешно претставена како барање за легализација на сексуалната работа. Вниманието кон вокабуларот кога се известува за сексуалните работници би можело да биде поголемо, поради зборот употребен во насловот. Поприкладен е терминот „сексуална работничка“.

Корисни за новинарите се инструкциите во лекцијата на Зоран Бојаровски во која се вели дека оддавањето на сексуална работа (како и издавањето на простории за вршење на проституција) не е кривично дело, туку прекршок против јавниот ред и мир.