Токму во орвелијанскиот манир на „новоговорот“, мислам дека сегашната македонска десничарска пропаганда успеа од зборот „соросоид“ во последните години да создаде речиси опиплив политички ентитет, групна ознака за луѓе во Македонија кои ги краси космополитизам („непатриоти“), културно-политичка толеранција („педери“), граѓански активизам („странски платеници“) и инсистирањето на индивидуалните слободи наспроти диктатот на, особено, етно-националниот колективизам („предавници“) во кој овдешните националисти и шовинисти, но и посветлите „нијанси“ на конзервативците, препознаваат